大唐：李世民求我出山
大唐：李世民求我出山最新章节：
又是黑暗，又是混乱，谁还认得他是堂主汪鸿跟前的大红人啊？
天地异变之后，杨云帆曾经回到家中，随后虽然再度离开，可他留下金丝神猴和一头神奇的蛤蟆
说到底杨毅云是神尊无上，他的话就是神旨，就是法
方欣洁相信，就算凡天的未婚妻严然冰，都没享受过这种待遇
另一人乃是火焰宗的坐镇大长老——于崇生，此人修为也不可小觑，乃是渡劫中期巅峰修为，实力之逼后期
韩立眼中闪过一丝欣喜之色，再次挥手取出一团重水
二人来到冯家后院墙外，柳文君将冯小兰夹在腋下，纵身由楼窗飘身入室
法器是鞭子，大家的修为都被封印着，挨上一鞭子全身火辣辣的疼
“比如我们都在蜀山长大，我是蜀山弟子，如今的他，成了蜀山掌教
”说完，宫沫沫低低的朝那端道，“可是我想你怎么办？”
大唐：李世民求我出山解读：
yòu shì hēi àn ， yòu shì hùn luàn ， shuí hái rèn de tā shì táng zhǔ wāng hóng gēn qián de dà hóng rén a ？
tiān dì yì biàn zhī hòu ， yáng yún fān céng jīng huí dào jiā zhōng ， suí hòu suī rán zài dù lí kāi ， kě tā liú xià jīn sī shén hóu hé yī tóu shén qí de há má
shuō dào dǐ yáng yì yún shì shén zūn wú shàng ， tā de huà jiù shì shén zhǐ ， jiù shì fǎ
fāng xīn jié xiāng xìn ， jiù suàn fán tiān de wèi hūn qī yán rán bīng ， dōu méi xiǎng shòu guò zhè zhǒng dài yù
lìng yī rén nǎi shì huǒ yàn zōng de zuò zhèn dà zhǎng lǎo —— yú chóng shēng ， cǐ rén xiū wèi yě bù kě xiǎo qù ， nǎi shì dù jié zhōng qī diān fēng xiū wèi ， shí lì zhī bī hòu qī
hán lì yǎn zhōng shǎn guò yī sī xīn xǐ zhī sè ， zài cì huī shǒu qǔ chū yī tuán zhòng shuǐ
èr rén lái dào féng jiā hòu yuàn qiáng wài ， liǔ wén jūn jiāng féng xiǎo lán jiā zài yè xià ， zòng shēn yóu lóu chuāng piāo shēn rù shì
fǎ qì shì biān zi ， dà jiā de xiū wèi dōu bèi fēng yìn zhe ， āi shàng yī biān zi quán shēn huǒ là là de téng
“ bǐ rú wǒ men dōu zài shǔ shān zhǎng dà ， wǒ shì shǔ shān dì zǐ ， rú jīn de tā ， chéng le shǔ shān zhǎng jiào
” shuō wán ， gōng mò mò dī dī de cháo nà duān dào ，“ kě shì wǒ xiǎng nǐ zěn me bàn ？”
